تأثیر تغییرات بازۀ تناوب مبنای تطبیق بر فرآیند مقیاس جنبش نیرومند زمین

تحلیل تاریخچۀ زمانی به عنوان ابزاری مهم در کاربردهای متنوع مهندسی زلزله به شدت به مشخصات نگاشت زلزلۀ اعمالی وابسته اند چنان که نتایج آن ها مورد به مورد دست خوش تغییر می شود. مقیاس کردن جنبش نیرومند زمین به عنوان راه کاری آیین نامه ای برای کاهش چنین وابستگی و افزایش قابلیت اطمینان تحلیل های مذکور شناخته شده است. اما روش متداول با کاربرد ضرایب یک نواخت مقیاس می تواند به طرح های غیراقتصادی به دلیل خطای زیاد تطبیق منجرشود. در این پژوهش مسئلۀ اخیر در قالب بهینه یابی با ضرایب پیوسته مقیاس رابطه بندی شده و روش فراابتکاری جستجوی هماهنگی برای حل مثال های آن به کار رفته، سپس خطای تطبیق نسبت به طیف هدف استاندارد با تغییرات بازۀ تناوبی به طور منحصر به فرد توسط بهینه یابی ارزیابی گردیده است. علاوه بر مشاهدۀ کاهش چشم گیر خطا طی این بهینه یابی، اثر تناوب مبنا و بازه های تناوبی مختلف بررسی شد که نتایج حاکی از وابستگی خطا به کشیدگی و تغییرات بازۀ مذکور و یا تناوب مبنا است. هم چنین در مثال های بررسی شده با نگاشت های فیلتر شده در عبور از بستر نرم آبرفتی تغییرات چشم گیری در خطای تطبیق طیفی مشاهده شد.